Podróż na miejsce upłynęła w miłej atmosferze, przy gitarach i śpiewie.

 Repertuar był raczej świecki. Kiedy przyjechaliśmy, od razu zabraliśmy się za chodzenie po górach.

Trasa raczej lekka, ale nie pamiętam gdzie szliśmy, zresztą to było akurat najmniej ważne.
      Do Obidowej dojechaliśmy autobusem, tam czekał na nas pyszny obiad. Po obiedzie mieliśmy trochę wolnego czasu, każdy zmarnował go jak chciał.

 Następnie pojechaliśmy do Ludźmierza na Mszę Św. Zwiedziliśmy sanktuarium i wróciliśmy do Obidowej.
      Wieczorem mieliśmy ognisko i „pogodny wieczorek”, poznaliśmy kilka osób z byłej grupy naszego księdza Roberta.

Do gustu przypadły nam zwłaszcza „góralki”- bardzo fajne dziewczyny. Następnie o godzinie 24:00 wszyscy poszli spać.
       Po nieprzespanej nocy i lekkim śniadaniu wyruszyliśmy na zdobycie Turbacza. Droga była długa, ale nikt nie narzekał.

Po drodze ksiądz Robert odprawił mszę w kapliczce. W końcu udało się dojść na szczyt. Tylko trzeba było jeszcze wrócić.

 Jakoś udało nam się doczołgać na sam dół. Dostaliśmy kolację i niestety nadeszła pora odjazdu.

W drodze powrotnej już nikt nie miał siły śpiewać, ale nikt nie żałował tego wszystkiego co razem przeżyliśmy.

 

                                                                       Jakub Wilk

 

JAlbum 7.2